Bir gün, ansızın bir fotoğraf çıkar,
Hazırlıksız yakalanır insan,
Hele ki fotoğrafı ilk kez görüyorsa
Pek bi mutlu olur, özlemiştir onu
Sonra yüreği burulur, gözleri sulanır,
Olamayacağını bilse bile,
Geri gelsin, yanında olsun ister,
Bu kadar kalabalığın içinde,
Bir anda kendini yapayalnız hisseder.
Mutsuzluk kaplar içini,
Fotoğrafa tekrar bakar,
Oysa ki ne kadar da mutludur hepsi,
Mutluluk dediğin nedir ki zaten?
Dostlarla balığa çıkmak, bi rakı, bi cigara
Bu kadar basittir işte,
Hadi bakalım toparlan Buket,
Ölüm de doğum gibi doğanın kanunu
Bunu kabul edip yola devam edeceksin!
Bu fotoğraftaki rahmetli olmuş tüm güzel kalpler,
Canım babam, Erbay amcam,
Huzur içinde uyuyun…